(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)
ਮੈਂ ਵਾਸੀ ਸ਼ਹਿਰ ਕਸੂਰ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਥਾਪ ।
ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਫੜਾਈਆਂ ਕਾਫ਼ੀਆਂ, ਮੈਨੂੰ ਮਿਸ਼ਰੇ ਦਿੱਤੇ ਆਪ ।
ਮੈਂ ਨੌਕਰ ਕੁੱਲ ਜਹਾਨ ਦਾ ਮੇਰਾ ਮਜ਼ਹਬ ਹੈ ਇਨਸਾਨ।
ਮੈਂ ਰਮਜ਼ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਸਮਝਿਆ ਮੇਰਾ ਮਾਲਕ ਵੱਲ ਧਿਆਨ।
ਮੈਂ ਵੇਖਿਆ ਜਲਵਾ ਰੱਬ ਦਾ ਮੇਰਾ ਹਾਦੀ ਪਾਕ ਕੁਰਾਨ ।
ਮੇਰੀ ਸ਼ੇਅਰਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਹੈ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਅਲਾਪ ।
ਮੈਂ ਵਾਸੀ ਸ਼ਹਿਰ ਕਸੂਰ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਥਾਪ।
ਮੇਰਾ ਵਾਰਿਸ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਹੈ ਮੇਰਾ ਮੁਰਸ਼ਦ ਪੀਰ ਫ਼ਰੀਦ ।
ਮੈਨੂੰ ਮੌਲਾ ਇੱਜ਼ਤਾਂ ਬਖ਼ਸ਼ੀਆਂ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਾਇਰ ਕਹਿਣ ਜ਼ਦੀਦ ।
ਮੇਰਾ ਚੰਨ ਹੈ ਮੁਖੜਾ ਯਾਰ ਦਾ ਮੇਰੀ ਈਦ ਹੈ ਉਹਦੀ ਦੀਦ ।
ਮੈਂ ਵਾਸੀ ਸ਼ਹਿਰ ਕਸੂਰ ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਥਾਪ ।
ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਫੜਾਈਆਂ ਕਾਫ਼ੀਆਂ ਮੈਨੂੰ ਮਿਸ਼ਰੇ ਦਿੱਤੇ ਆਪ ।
